ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΟΥΜΕ για να μας αξίζουν τα Χριστούγεννα | ΕΥΧΗ και ΔΕΗΣΗ ο Θεός να μας τιμωρήσει φιλανθρώπως|

Του Γαβριήλ Λαμψίδης

Αλήθεια είναι ότι μας έμεινε η φιλευσπλαχνία του Θεού, ως μόνη πραγματική δύναμη και ελπίδα, αλλά όχι γιατί την αξίζουμε.

Αλήθεια είναι ότι τα χρόνια που ζούμε είναι τα χειρότερα και γίνονται ακόμη πιο χειρότερα γιατί αποφεύγουμε να το παραδεχτούμε και νομίζουμε ότι είμαστε υποχρεωμένοι να κρύβουμε τη φρίκη που ζούμε, με χρωματιστές εικόνες και λαμπιόνια.

Χρωματίζουμε τεχνητά τη ζωή μας για να μοιάζει με γιορτινή, ενώ η γεύση της πίκρας μας έχει δηλητηριάσει κι αυτό δεν αλλάζει.

Δεν έχουμε κράτος! Δεν έχουμε εκπροσώπους σε καμιάν αρχή!

Δεν έχουμε αναγνώριση ως λαός αλλά ως σύνολο βασανιζόμενων χωρίς πραγματική αιτία και αφορμή.

Είναι σε καλύτερη κατάσταση ακόμη και οι χώρες που είχε καταστρέψει ολοσχερώς η κομμουνιστική αδυσώπητη βία.

Οι Έλληνες έχουμε υποδουλωθεί από κατ’ όνομα Έλληνες, που έγιναν βασανιστές και δήμιοί μας.

Καθημερινά χάνουμε ανθρώπους από δίπλα μας από την πανδημία της κατάθλιψης.

Έλληνες γλεντούν και Έλληνες πεινούν, γιατί ενώ έπληξε όλους μας η τεχνητή οικονομική κρίση, άλλους τους ισοπέδωσε και άλλους απλά περιόρισε τον πλούτο τους.

Διπλά άδικη κατάληξη διότι οι φτωχοί δεν έκλεψαν, ενώ εκείνοι που δεν στερούνται είχαν επωφεληθεί τη φαύλη κατάσταση και πλούτισαν.

Πέρα από μας δεν υπάρχουν άλλοι.

Οι πολιτικοί δεν είναι από μας, είναι ξένο σώμα και το αποδεικνύει αυτό η προκλητική ευχέρειά τους και η κομψότητα της εμφάνισής τους, που συστήνει το ποιόν και το ξεπεσμό τους.

Δεν βρίσκω καμιά δικαιολογία να σεβαστώ και πολύ περισσότερο να συσχετιστώ με το, θαρρείς, εκβιαστικά στημένο σκηνικό, που σκεπάζει τη φρικτή πραγματικότητα και δείχνει μια «χριστουγεννιάτικη» Ελλάδα, ενώ όλα έχουν καταστραφεί και χαθεί.

Υπάρχει μια ευχή – δέηση, την οποία προτιμώ να μοιραστώ μαζί σας, αντί να σας ξεγελάσω και να ξεγελαστώ, γράφοντας όμορφες ευχές μόνο και μόνο επειδή έχουμε και πάλι Χριστούγεννα αλλά μόνον …ημερομηνιακά!

Ο Θεός να μας τιμωρήσει φιλανθρώπως.

Έχουμε απομακρυνθεί το ίδιο παρασυρμένοι, όπως οι πρωτόπλαστοι, από τον Παράδεισο και συνεργαζόμαστε, συνειδητά ή ασυνείδητα, με τους χαλαστές της Δημιουργίας. Ευτυχώς για όλους μας υπάρχει το Μικρό Ποίμνιο, το οποίο παρά τις προσπάθειες των προβατόσχημων λύκων δεν παραδόθηκε στην αδιαφορία και επιζητά ταπεινά το έλεός Του για όλους μας.

Πρέπει να συνέλθουμε για να μας αξίζουν τα Χριστούγεννα.
_____________

Περαία 24 Δεκεμβρίου 2019
Όλα ψεύτικα και πλαστά! Αλλά και τα Χριστούγεννα;